نمازگزار قبل از اینکه تلاوت و قرائت قرآن، یعنی قرائت سوره ی حمد و پس از آن یک سوره را شروع کند، به خدای متعال پناه می برد. این کار را خدا امر فرموده است و به کسانی که می خواهند قرآن قرائت کنند، این ادب را آموخته است. نماز معراج وصولِ الی الله است. " الصلاة معراج المؤمن" شیطان قسم خورده که بر سر راه مستقیم الهی و نماز و نمازگزار بنشیند. به این علّت است که در نماز باید از شرّ شیطان رجیم به خدای متعال پناه برد.      ۹۴/۰۷/۱۴

هرچه به ظهور و رجعت و قیامت نزدیک می شویم،  روزها بلندتر می شود نه به این معنا که بیست و چهار ساعت چهل و هشت ساعت شود بلکه کیفیت زمان طولانی و زمان روحی بلندتر می شود. یک زمان، زمان فیزیکی است که با ساعت اندازه گیری می کنیم؛ یک زمان، زمان روحی و روانی است که غیر این زمان است. مؤمن آهسته راه می رود و عجله ندارد. مؤمن نزدیک ظهور از حرکت می اُفتد.   

در کتاب مصباح الشّریعة از امام صادق علیه السّلام عبارات بسیار شریف و نورانی در باب قرائت قرآن و آداب آن نقل شده است. حضرت می فرمایند: " مَن قَرَاء القرآنَ وَ لَم یَخضَعُ للهِ وَ لَم یَرِقَّ قَلبُهُ وَ لا یَکتَسی حُزناً وَ وَجَلاً فِی سرِّهِ فَقَد استَهانَ بِعظیمِ شأنِ اللهِ تعالی وَ خَسِرَ خُسراناً مُبیناً" کسی که قرآن بخواند و خضوع به درگاه الهی پیدا نکند و رقّـت قلب نیابد و حزن فراق و هجران از حق و ترس از کاستی ها و گناهانش در او هویدا نشود؛ شأن خدای تبارک و تعالی را کوچک شمرده و به زیان آشکاری مبتلا شده است.

جایگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام

طبق آیات قرآن کریم، مسلمانان بهترین امّتی هستند که در بین جوامع بشری ظاهر شدند و آنچه آنها را برتری داده، این است که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. جالب اینجاست که بحث امر ‌به‌ معروف و نهی‌ از ‌منکر از نظر ابواب فقه، در کتاب‌العبادات قرار دارد. این نکته‌ی بسیار ظریفی است که امر ‌به‌ معروف و نهی‌ از ‌منکر و جهاد، یعنی اجتماعی‌ترین، سیاسی‌ترین و نظامی‌ترین بحث‌های اسلام در کتاب‌العبادات است! یعنی گمان نکن عبادت آن است که در گوشه‌ی مسجد یا خانقاه، مشغول عبادت شوی! درست نگاه کن و عبادت واقعی خدا و تصویر کامل عبادت را ببین! لذا اگر اهل عبادتیم و می‌خواهیم عبادت کنیم، بدانیم که برترین عبادت امر ‌به‌ معروف و نهی‌ از ‌منکر و جهاد فی سبیل‌الله است.

لوح محفوظ به این معناست که هر چه در عالم واقع می شود، قبلاً در علم خدا وجود داشته است و خدا می دانسته که چه خواهد شد. اینجا ممکن است این سؤال مطرح شود که اگرخدا همه چیز را از قبل می دانسته و همه چیز در لوح محفوظ آورده شده است، آیا قائل شدن اختیار برای انسان معنا دارد؟ به عبارت دیگر اختیار انسان و علم ازلی خداوند با هم در تضاد نیستند؟        

وظایف شیعیان در عصر غیبت به دو دسته عمومی و خاص، قابل تفکیک است. وظایف عمومی شیعیان در زمان غیبت، مانند وظیفه ی آنها در زمان حضور بقیه ی امامان معصوم علیهم السلام، است. در زمینه ی وظایفشان نسبت به شخص امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف، می توان به مواردی همچون کسب معرفت و آگاهی، محبت و عشق واقعی،دعا، صدقه دادن جهت سلامتی حضرت و... 

امام هادی علیه السّلام در حدیثی نورانی می فرمایند: " اِنَّ اللهَ جَعَلَ الدّنیا دارَ بلوی وَ الآخرةَ دارَ عُقبی وَ جَعَلَ بَلوَی الدّنیا لِثوابِ الآخرةِ سَبَباً وَ ثوابَ الآخرةِ مِن بَلوَی الدّنیا عَوِضاً " خدای متعال دنیا را دار ابتلاء و گرفتاری قرار داد تا تصویر ما درباره ی دنیا محلّی برای استراحت نباشد. تصحیح تعریف ما راجع به دنیا، انتظار و توقع ما را از حوادث دنیوی تغییر می دهد؛ اگر اتّفاق دشوار، تلخ و سختی پیش آید، خلاف توقع مان نخواهد بود و دچار یأس و افسردگی نمی شویم. در دنیا با هرچه سختی و دشواری مواجه شویم، بی هدف، تصادفی و اتّفاقی نبوده و از پیش تعیین شده است. نوع حادثه هایی که برای ما پیش می آید با حکمت و علم الهی، دقیق تشخیص داده شده که ما به چه چیز نیاز داریم؛ میزان و شدّت حوادث نیز دقیق تعیین شده است.      

گاهی این سؤال پیش می آید که در قیامت قضاوت با عقل است یا عشق؟ در حدیث مشهوری از پیامبر اکرم- صلی الله علیه و آله- نقل شده است: « یا علی انت قسیم الجنة و النار یوم القیامة ». ای علی تو در روز قیامت تقسیم کننده بهشت و جهنم هستی. از این حدیث معلوم می شود که قسیم جنت و نار، ولایت است و ولایت هم عشق است. سلطان هستی، عشق است و سلطان وجود، دل.. در مورد حضرت بقیة الله- عج الله تعالی فرجه الشریف- گفته می شود: قلب عالم امکان، نه عقل عالم امکان...

خوف و رجا آثار و برکات بسیاری برای سالک به ارمغان می آورد. این ثمرات را به دو گروه آثاری که هریک جداگانه در پی دارند و آثاری که وجود توأمان آنها در پی می آورد، می توان تقسیم کرد.

۹۳/۰۹/۰۲

همه ی انبیا و اولیا تقلا کردند که خدا را دوست بدارند. امّا پیامبر ما صلی الله علیه و آله از همان اوّل لنگ انداخت و گفت: کوچک نمی تواند بزرگ را دوست بدارد؛ لذا من نمی توانم خدا را دوست بدارم. خداوند فرمود: حالا که این را درک کردی و اقرار نمودی، من تو را دوست می دارم و تو حبیب منی. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله هم به ما فرمود: " شما هم از من تبعیت کنید تا خدا شما را هم دوست بدارد" .