شرایط کنونی جامعه، بستری برای آشکار شدن اندیشه‌ها، باورها و ارزش‌ها
اخیراً مقاله‌ای توسط یکی از اساتید رشته توسعه انتشار یافته که در آن عنوان شده راهی را غرب طیّ چهارصد سال طی کرد، ایران طیّ چهل سال پیمود! غرب در طول چهارصدسال به سکولاریسم و جدایی دین از سیاست در زندگی بشر رسید، ولی ما در ایران طی ّ چهل سال فراتر رفتیم و حتّی ایمان دینی را از شریعت جدا کردیم. مطلب اخیر ناظر بر صحبتهای استاد طیب در نقد مقاله‌ی مذکور و فهمِ اشتباهِ نویسنده آنست…(۱۴۰۱/۰۸/۰۹)

فقط بشارت و مژده ی نزدیک شدن ماه مبارک رمضان، داغ و حسرت فراق ماه شعبان المعظّم را تسکین می دهد. ماه شعبان با همه ی زیبایی ها و لطافت های عارفانه ی خود به پایان می رسد؛ ماهی بسیار دوست داشتنی و زیبا که با عطر دلاویز رسول خدا صلی الله علیه و آله معطّر است؛ ماه صلوات و مناجات شعبانیه، ماه صیام و قیام رسول الله صلی الله علیه و آله در لیالی و ایّام آن. حسرت گذشتن و طی شدن ایّام این ماه فقط با بشارت ورود به ماه مبارک رمضان قابل تحمّل است. ماهی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بشارت نزدیک شدن آن را در آخرین جمعه ی ماه شعبان المعظّم به مردم دادند.    

اعتراض‌هاحاصل انباشت بغض‌ها، گلایه‌ها و ابهامات است.
گاهی اعتراض‌ها و به دنبال آن پرخاشگری‌ها ناشی از جمع‌شدن گلایه‌ها و نقدها و سؤالات بدون پاسخ است. اگر در جامعه اجازه داده می‌شد حرفها و نقدها شنیده شود و صادقانه پاسخگوی آنها بودیم، کار به اینجا کشیده نمی‌شد.
همه باید از روبه‌رو شدن با مردم و شنیدن حرفها و انتقادهایشان استقبال کنند، آنهم نه تصنّعی و نمایشی، بلکه واقعی و با صبوری.
الحمدالله مردم در عمق وجودشان و با غیرت دینی و ملّی‌شان، راضی به تجزیّه کشور و سوریه شدن ایران نیستند و چنین اجازه‌ای به دشمن نخواهند داد و آنها را سرجایشان می‌نشانند. اما آنچه اهمّیّت دارد اینست که عضو بیمار باید درمان شود و شیوه‌ی مدیریّت و تعامل با مردم باید تغییر کند.آنچه در مراحل سیر و سلوک مطرح است مانند یقظه، توبه، تغییر مسیر و … عیناً در مدیریّت اجتماعی و سیاسی هم مصداق دارد.(۱۴۰۱/۰۸/۱۶)  

تحلیل عوامل زمینه ساز ناآرامی‌ها و آشوب‌های اخیر جامعه
ناآرامی‌ها و آشوب‌های اخیر در جامعه ما، حکم یک بیماری دارد که شناخت عواملِ بروز آن ضروری بنظر می‌رسد. در این بین، از یکطرف، شناخت عناصر فریب‌خورده، از دشمنِ مزدور و منصفانه قضاوت کردن، اهمّیّت ویژه‌ای داشته که نباید از آن غفلت کرد. از سویی دیگر باید توجّه داشت؛ همان گروهی که دشمن نبوده و به هیجان آمدند، بدانند که با این اشتباهشان، جزو سیاهی لشکر دشمن شدند و این امر، هم در دنیا و هم در آخرت برایشان پیامد دارد… (۱۴۰۱/۰۷/۱۴)

 همانطور که در امور دنیوی، در هرآنچه تخصص نداریم به متخصص آن مراجعه میکنیم؛ در امر دین و آخرت نیز که به مراتب مهمتر از امور دنیوی است، باید به کارشناس و متخصص امور دینی مراجعه کرد. مراجعه به یک متخصص در زمینه های مختلف، فرمان عقل است و ضرورت انتخاب یک مرجع برای امور اُخروی، ضرورتی عقلی است...   

آنچه در دنیای امروز، بیش از پیش ذهن مردم جهان و به خصوص شیعه را معطوف خود ساخته است، وضعیت پیچیده و تحولات سریع جهان و تطابق هرچه بیشتر این تحولات با روایات مربوط به دوره ی قبل از عصر ظهور است. با وجودیکه جهان پر از آشوب، ظلم، بی عدالتی، استبداد، جنگ، خونریزی و... شده است، اما رایحه ی ظهور در فضای عالم پیچیده،  و روح امیدواری و پایداری را که ریشه ی مقاومت در برابر باطل است، تقویت نموده است.بی تردید زمینه  و بسترسازی ظهور، جزو وظایف اصلی منتظران است و این مهم، بدون آگاهی، معرفت و خودسازی میسر نمی شود. منتظر واقعی با تهذیب نفس و خودسازی، گوهر وجودی خویش را پاک می کند، تا شایسته ورود به جامعه ی مهدوی شود....    

محبّت، اصل دین علوی است.

امام باقر علیه السّلام فرمودند: هَلِ الدّینُ اِلّا الحُبُّ؟ الدّینُ هُوَ الحُبُّ و الحُبُّ هُوَ الدِینُ: آیا دین چیزی جز محبّت است؟ دین همان محبّت و محبّت همان دین است. ایمان، ولایت و محبّت یک چیز است.  

هنگامی که خداوند سه ویژگی را به بنده ای کرامت کند، دنیا، ابلیس و خلق هر سه برای او کوچک و سبک می شوند. آن سه خصوصیت عبارتست از: اول، انسان خودش را مالک هیچ چیز نپندارد. دوم، عبد برای خویش هیچ تدبیر و مصلحت اندیشی نکند و خویشتن را مدبر امور نداند. سوم، همیشه در پی این باشد که اوامر الهی را انجام و از نواهی الهی اجتناب کند.

مطالب مرتبط: شرح حدیث دوست -۱

                       شرح حدیث دوست -۲ 

آنچه در ازدواج مهم است، میزان تناسب و همخوانی دختر و پسر در ملاک‌ها و معیارهای اساسی ازدواج است. هر چه این تناسب، هم‌شأنی و به اصطلاح کفویت بیشتر باشد، ازدواج موفق‌تر و پایدارتر خواهد بود. یکی ا زمهمترین ملاک‌ها و معیارهای ازدواج، ایمان است. به عبارت دیگر زوجین باید سنخیت ایمانی با هم داشته باشند. طبیعتاّ ایمان با معرفت عجین است، لذا سطح درک و فهم اشخاص که منتج به ایمان آنها می‌شود هم ملاک قرار می‌گیرد. 

سلوک عرفانی مصون از لغزش ورساننده سالک به هدف نهایی سلوک که نه سالک را دچار خطا و خلاف‌ها و بی‌راهه‌ و پرتگاه‌های عقیدتی و عملی کند و نه او را در میانه راه بگذارد و به انتهای مسیر نرساند، چگونه امکان پذیر است؟ رمز چنین سلامت و کمالی در سلوک چیست؟ سالک برای اطمینان به نیل به مقصد، باید چه شروطی را مد نظرداشته و مراعات کند؟