چهارمین اختر تابناک آسمان امامت، حضرت علی بن الحسین علیه السّلام، نمادی از کمالات انسانی، زینت بندگان نیک سیرت و پیام آور کربلاست. تاریخ ولادت این امام همام به نقل مشهور، پنجم شعبان سال سی و هشتم هجری و در شهر مدینه نقل شده است. پدر بزرگوارشان، حضرت سیّد الشّهدا علیه السّلام و مادر گرامیشان شهربانو، دختر یزگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی است. امام سجّاد علیه السّلام شاهد تلخ ترین حوادث و فجایع در روز عاشورا بودند؛ امّا چون کوهی استوار ایستادگی کردند. 

اینکه همه ی روزها عاشورا و همه ی زمین ها کربلاست، یک واقعیت است. این واقعیت در باطن ما و جهان درون ما هم مصداق دارد. ارض وجود مؤمن کربلاست و هر مقطع زمانی، هر برهه و مرحله ای از سیر مؤمن هم یک یوم است که آن هم عاشوراست و لذا در صحنه ی درون هم  درگیری امام حسین علیه السلام و یارانش، با یزید و یارانش عیناً مصداق دارد. در وجود انسان قوّه ی واهمه، مظهر قوای سیاسی در جهان بیرون است. پس سیاست، سیاست غیر الهی است. سیاست یعنی تزویر، خدعه و مکر. قوّه ی غضبیه در باطن ما، مظهر نیروهای امنیّتی و نظامی در جهان بیرون است. قوّه ی شهویه هم مظهر متنعّمان، سرمایه داران و زراندوزان است که کارشان غارت و زراندوزی است... 

فلاسفه ی مسمان هم برهان هایی در عرصه ی ضرورت دین دارند. یک نمونه از برهان های فلاسفه را هم در زمینه ی ضرورت دین مطرح می کنیم؛ که برهان پیچیده ای نیست. فلاسفه می گویند ما وقتی موجودات جهان را بررسی می کنیم، می بینیم علاوه بر نظمی که در ساختار آنها مشاهده می شود، چیز دیگری هم دیده می شود و آن نوعی سوق داده شدن موجودات به سمت کمال و بقاء خودشان است...

یکی از پرسش های مهمّی که در پی بحث خیر بودن هر آنچه خداوند برای فرد پیش آورده است، مطرح می شود، در زمینه ی دعاست و سؤال این است که اگر آنچه اکنون در زندگی ما وجود دارد و آنچه در آینده پیش خواهد آمد، بهترین است، معنی دعا کردن چیست؟ دعا یعنی خدایا آنچه را هست از بین ببر و آنچه را نیست بیاور. اگر آنچه هست بهترین است و آنچه نیست به این دلیل وجود ندارد که بهترین نبوده چرا از خدا بخواهیم بهترین را ببرد و چیز بدی جایش بگذارد؟ بر این اساس دعا کردن بی معنی و بی ربط می شود...                  

یکی از اصلی ترین اهداف ازدواج، رسیدن به آرامش است.برای رسیدن به این مهم، بحث کفویت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در مسئله‌ی ازدواج دو منظر باید مورد توجه قرار گیرد: یکی وضع موجود و دیگری آرمان‌ها و آرزوهای شخص. یک فرد باید خود را از لحاظ اعتقادی، اخلاقی، اجتماعی، ظاهری و... به خوبی شناسایی کند و و بر اساس شناخت نقاط قوت و ضعف و سطح واقعی خود، اقدام به انتخاب همسر نماید نه صرفاٌ بر اساس چیزی‌هایی که آرزویش را دارد.   

هر گاه مؤمن طغیان کند و گل آلود شود، خداوند گودالی را سدّ راه او قرار می‌دهد تا گِل‌هایش ته نشین شود و دوباره صاف شود؛ یعنی با حوادث و ابتلائات جلوی او سد می‌زند تا زلال شود.  

یکی از معضلاتی که امروز در قشر جوان و تحصیلکرده ی جامعه ی ما وجود دارد، گرایش به سمت عرفان های انحرافی و نوعی باطنی گری است. این گرایش ها به دو دسته ی کلّی تقسیم می شوند: دسته ی اوّل، گرایش به سمت عرفان های بومی، مثل فِرَق صوفیه و دسته ی دوم، گرایش به عرفان های وارداتی است. عرفان هایی که از نقاط مختلف دنیا، در جامعه ی ما ترویج می شود چه به صورت مستقیم و از طریق طرفداران و علاقه مندان به این مکاتب عرفانی و باطنی، و چه از طریق سایت های اینترنتی و رسانه ها...    

بیشترین کاری که در طی طریق کمال از سالک الی الله برمی آید، طلب صادقانه و تمام عیار در نیل به کمالات انسانی است. طلب و خواست راستین، بی درنگ شخص را به ایجاد آمادگی در خود و فراهم آوردن مقدمات و تهیه قوا و امکانات لازم برای نیل به مقصود وا می دارد. در صورت وجود چنین طلبی خالص و تمام عیار، هر چه در مسیر سلوک برای وی پیش آید، خواه بسط و گشایش، خواه قبض و عدم موفقیت ظاهری، لازمه ی کمال و نیل او به مقصد است.

 

کسی که اهل ظاهر باشد و به تعلقات عالم ظاهر دلبسته باشد، اگر در کشمکش دنیا طلبی ها شکست بخورد؛ معلوم است که شکست خورده، اما طرف پیروز هم مغلوب است زیرا کسی که با خدعه، نیرنگ، زور، تزویر و ظلم، پیروزی به دست آورد و چیره شود، در درون از شیطان جهل و نفس شکست خورده، این فرد صورت ظاهر غالب است اما فی الواقع مغلوب است و در باطن خویش شکست خورده، هر چند که صورت ظاهرش پیروز به نظر می رسد. 

محو آثار معاصی از دو راه قابل بررسی است؛ یکی راه غیراختیاری و دیگری اختیاری. عوامل غیراختیاری مؤثّر در محو آثار معاصی، عواملی است که شخصی که مرتکب معصیت شده است، درصدد رفع آثار معصیتش برنیامده است؛ یعنی در مقام توبه و ندامت نیست و بدون اینکه کوچکترین قدمی بردارد، خود خدا دست به کار می شود.