جنگ اسرائیل علیه فلسطین، جنگ یهودیان است با ناصبیان. طبق روایات، ناصبی کیست؟ آیا ناصبی از یهود بدتر نیست؟ جنگ اسرائیل صهیونیست و فلسطین ناصبی، جنگ و مشغولیت دو ظالم نسبت به هم است. آیا در ادعیه نداریم که خدایا دو گروه ظالم را به یکدیگر مشغول کن؟ حال چگونه است که ما بر خلاف دستورات دینی، باید برای ناصبی کافر و مشرک دل بسوزانیم؟ ما به هیچ کشتاری راضی نیستیم؛ ولی آنچه که ناصبیان با اهل بیت علیهم السلام کردند و میکنند، بسیار دلخراش تر است. در عصر غیبت، وظیفه ما چیست؟ تمام هم و غم ما باید معطوف باشد به امر مولانا صاحب الزمان صلوات الله علیه؛ کلام و قلم و قدم و درهم و همه و همه. حتی در منبر محرم سیدالشهداء، بعد از ذکر مصائب باید گریز زد و رسید به ثمره عالم خلقت، یعنی بقیة الله الاعظم. همه چیز و همه کس، فقط ذکر و یاد او و دعا برای فرج و سلامتی او باید باشد.

تماشاچی بی‌عمل نباشیم

در ایّام خاصّی به‌سر می‌بریم، دنیا در تلاطم فوق‌العاده‌ای قرار گرفته است. مظلومیّت گروهی از مردم این عالم که اگر هیچ ویژگی دیگری به‌ غیر از اینکه انسان هستند، نداشته باشند و زیر ظلم درّنده‌خویانی که هیچ معیار اخلاقی، قانونی، حقوقی، دینی و معنوی، نفس درّنده خوی آنها را محدود نمی‌کند، قرار گرفته‌اند، قلب هر انسان باشرف، باوجدان و باایمانی را به‌درد می‌آورد. بخش قابل توجّهی از قدرت‌های جهانی، تقویت‌کننده این جنایات هستند و بخش دیگری تماشاچی بی‌عمل و بی‌عکس‌العمل نسبت به این ظلم‌ها و بیدادها هستند. یک انسان نمی‌تواند بویی از انسانیّت برده باشد و تماشاچیِ بی‌تفاوت در برابر این همه ظلم و جنایات باشد.

حوادث اخیر فلسطین اشغالی، نمایانگر چهره کریه اصحاب شیطان

در ایّام خاصّی به سر می‌بریم. دنیا به تلاطم خاصّی مبتلا شده است؛ ایّامی است که در آن، آنچه در باطن عالم است، بیرون می‌ریزد. مقصودم حوادثی است که در فلسطین اشغالی اتّفاق افتاد و معلوم نیست تا کِی به طول خواهد انجامید و چه پیامدهایی خواهد داشت. حوادث فوق‌العاده‌ای در جریان است که طیّ آن، پرده‌ی دیگری از چهره‌ی کریه اصحاب شیطان کنار رفت و ددمنشی و درّنده‌خویی انسانی که رابطه‌اش را با خدای متعال قطع کرده و از تبعه‌ی شیطان شده، در برابر دیدگان همه‌ی مردم جهان، به‌روشنی آشکار شد...

ماجرای این ملاقات در سوره ی کهف، هجدهمین سوره ی قرآن کریم نقل شده است. صورت ظاهری ماجرا بنا به آنچه در روایات آمده به این قرار است: وقتی الواح به حضرت موسای کلیم علیه السلام نازل شد و آن تابوت هم در اختیار ایشان قرار گرفت که امانات (الواح) در آن قرار داشت، موسی علیه السلام به ذهنش خطور کرد که امروز در همه ی عالم کسی داناتر از من نیست؛ یا بعد از دریافت این الواح، ایشان در بین مردم حاضر شدند و آنها سؤال هایی از حضرت پرسیدند و بعد ظاهراً فردی در آنجا مطرح کرد که ای موسی! امروز در عالم کسی داناتر از شما نیست و حضرت موسی علیه السلام انکار و نفی نکرد و همین سکوت تأیید آمیزشان مسأله ای بود که حضرت موسی علیه السلام را به شدّت در معرض خطر قرار داد.    

اهل سنّت معتقدند پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله همه ی آن چیزی که برای امّت اسلامی در زمینه ی شناخت اسلام لازم بود و برای آنها کفایت می کرد را در قالب آیات وحی، احادیث، سخنان و سیره ی خویش در اختیار مسلمانان قرار دادند و هیچ نکته ی ناگفته ای باقی نماند...   

سلوک عرفانی مصون از لغزش ورساننده سالک به هدف نهایی سلوک که نه سالک را دچار خطا و خلاف‌ها و بی‌راهه‌ و پرتگاه‌های عقیدتی و عملی کند و نه او را در میانه راه بگذارد و به انتهای مسیر نرساند، چگونه امکان پذیر است؟ رمز چنین سلامت و کمالی در سلوک چیست؟ سالک برای اطمینان به نیل به مقصد، باید چه شروطی را مد نظرداشته و مراعات کند؟   

توجّه به دنیا و کثرات و طبیعت، غم و غصّه می آورد. کثرات، حزن آور است؛ امّا آحاد و افراد الهی برطرف کننده ی غم و غصّه هستند. مردان الهی و آحاد، افراد کمی هستند که اگر به آنها برخورد نماییم، ملاقات آنها برای ما بسیار سرنوشت ساز است و باید قدر آن را بدانیم. آنها نشانه های راه خدا هستند.    

محو آثار معاصی از دو راه قابل بررسی است؛ یکی راه غیراختیاری و دیگری اختیاری. عوامل غیراختیاری مؤثّر در محو آثار معاصی، عواملی است که شخصی که مرتکب معصیت شده است، درصدد رفع آثار معصیتش برنیامده است؛ یعنی در مقام توبه و ندامت نیست و بدون اینکه کوچکترین قدمی بردارد، خود خدا دست به کار می شود. 

یکی از ناهنجاری‌های کنونی، بحث بی‌حجابی یا بد‌حجابی در اجتماع است که در این میان وظیفه اسلامی و نحوه‌ی برخورد افراد جامعه با این امر، دغدغه‌ای مهم و اساسی است. از زمینه‌های سبب‌ساز سست شدن حجاب در بین زنان و دختران، می‌توان به عدم آگاهی، هواهای نفسانی، ضعف تقوا و معنویت ، حرکتی نمادین به‌عنوان اعتراض به حاکمیت، بسته بودن باب هرگونه ایراد و نقد و … اشاره کرد.
بدیهی است با راهکارهایی همچون آگاهی بخشی، استفاده از زبان لیّن و محبّت آمیز، ارائه الگوی شخصیّتی مناسب و دوست‌داشتنی از یک بانوی محجّبه، حق انتقاد به دیگران دادن، متواضعانه و برای رضای خدا کارکردن، مبارزه با فساد و حق‌کشی در جامعه و شایسته سالاری به جای فامیل‌بازی، می‌توان به اثربخشی و اصلاح اندیشه‌ها کمک کرد…

جابر ابن یزید جُعفی، یکی از یاران بزرگوار و از اصحاب سرِّ امامان معصوم علیهم السلام بود که محضر امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام را درک کرد. حضرات معصومین علیهم السلام  مطالبی را که به جابر می گفتند به کمتر کسی می فرمودند و دستوراتی که به آن بزرگوار می دادند، برای دیگران قابل تحمّل نبود. در بیان قدرت اهل بیت علیهم السلام، روایتی از جناب جابر نقل شده  که به این شرح است: وقتی خلافت به بنی امیّه رسید، خون های بسیاری به ناحق ریخته شد و هزار ماه بر منابر، امیرالمؤمنین علیه السلام را لعن کرده و از ایشان تبرّی می جستند. شیعیان را در هر شهری که می یافتند، غافلگیر و دستگیر می کردند...