منجیباوری در مسیحیّت و عهد جدید ( انجیلهای چهارگانه و رسالههای ملحق به آن ) |
منجیباوری در مسیحیّت و عهد جدید ( انجیلهای چهارگانه و رسالههای ملحق به آن ) مسیحیان علاوه بر عهد عتیق، به عهد جدید نیز معتقدند و مجموعهی آن دو را کتاب مقدّس یا Bible مینامند. عهد جدید مجموعهی چهار انجیل به علاوهی رسالههای ملحق به آن است. در اناجیل اربعه از زبان عیسیبنمریم(علیهما السلام) و در رسالههای ملحقه، از زبان حواریّون و قدّیسین مسیحیّت، بارها و بارها بر مسئلهی اقامهی عدالت، دین، فضیلت و اخلاق و ریشهکن شدن فساد و تباهی از جهان بشری در فرجام تاریخ توسط یک انسان کامل، سخن گفته شده است.
اینک به بیان مواردی از اشاره به مهدویّت در عهد جدید میپردازیم: در انجیل متّی آمده است: همچنان که برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر میشود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد... آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد و در آن وقت جمیع طوایف زمین سینهزنی کنند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوّت و جلال عظیم میآید و فرشتگان او را با صور بلندآواز فرستاده، برگزیدگانِ او را از بادهای اربعه از کران تا به کران فلک فراهم خواهند آورد. ... آسمان و زمین زایل خواهند شد؛ لیکن سخنان من هرگز زایل نخواهد شد. امّا از آن روز و ساعت هیچکس اطّلاع ندارد؛ حتّی ملائکهی آسمان؛ جز پدر من (خداوند) و بس...؛ لهذا شما نیز حاضر باشید؛ زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان میآید.[i] و[ii] در انجیل مَرقُس نیز آمده است: از آن روز و ساعت غیر از پدر (خداوند) هیچکس اطّلاع ندارد؛ نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم (حضرت عیسی(علیه السلام)). پس برحذر و بیدار شده، دعا کنید؛ زیرا نمیدانید که آن وقت کی میشود. مثل کسی که عازم سفر شده، خانهی خود را واگذارد، خادمان خود را قدرت دهد، هر یکی را به شغلی خاص مقرّر نماید و دربان را امر فرماید که بیدار بماند. پس بیدار باشید که نمیدانید در چه وقت صاحبخانه میآید؛ در شام یا نیمهشب یا بانگ خروس یا صبح. مبادا ناگهان آمده، شما را خفته یابد. امّا آنچه به شما میگویم به همه میگویم: بیدار باشید.[iii] در انجیل لوقا آمده است: کمرهای خود را بسته، چراغهای خود را افروخته بدارید و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را میکشند که چه وقت از عروسی مراجعت میکند تا هر وقت بیاید و در را بکوبد، بیدرنگ برای او در را باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید، ایشان را بیدار یابد. هرآینه به شما میگویم که کمر خود را بسته، ایشان را خواهد نشانید و پیش آمده، ایشان را خدمت خواهد کرد. پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی که گمان نمیبرید پسر انسان میآید. امّا آن غلامی که ارادهی مولای خویش را دانست و خود را مهیّا نساخت تا به ارادهی او عمل نماید، تازیانهی بسیار خواهد خورد. من (عیسی مسیح) آمدم تا آتشی در زمین افروزم؛ پس چه میخواهم اگر الآن درگرفته است؛ امّا مرا تعمیدی است که بیایم و چه بسیار در تنگی هستم تا وقتی که آن پسر آید. آیا گمان میبرید که من آمدهام تا سلامتی بر زمین بخشم؟ نی؛ بلکه به شما میگویم تفریق را؛ زیرا بعد از این پنج نفر که در یک خانواده باشند، دو از سه و سه از دو جدا خواهند شد (تفرقه به وجود خواهد آمد). پدر از پسر و پسر از پدر و مادر از دختر و دختر از مادر و خارسو (مادرشوهر) از عروس و عروس از خارسو، مفارقت خواهند نمود.[iv]
بنا به گفتهی جیمزهاکس، مفسّر آمریکایی کتاب مقدّس، تعبیر «پسر انسان» حدود هشتاد بار در اناجیل آمده است و از این هشتاد بار تنها سی بار آن با خود حضرت مسیح(علیه السلام) قابل تطبیق است. در پنجاه مورد دیگر آن، سخن از نجاتدهندهای است که در آخرالزّمان خواهد آمد و مقصود از آن حضرت مسیح(علیه السلام) نیست.[v] [i]. کتاب مقدّس، عهد جدید، انجیل متّی، باب ۲۴، فرازهای ۳۰ به بعد. [ii] . امام باقر۷ میفرمایند: اَلْقٰائِمُ مِنّٰا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَیَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوىٰ لَهُ الْاَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ یَبْلُغُ سُلْطٰانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ یُظْهِرُ بِهِ اللّٰهُ دِینَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ فَلٰا یَبْقىٰ فِی الْاَرْضِ خَرٰابٌ اِلّٰا عُمِرَ وَ یَنْزِلُ رُوحُ اللّٰهِ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ فَیُصَلِّی خَلْفَهُ: قائم ما با القای رُعب در دلهاى مخالفان یارى میشود. زمین براى او جمع و گنجهای آن ظاهر مىشود. سلطنت او به شرق و غرب عالم میرسد و خداوند دین خود را به دست او بر همهی ادیان چیره میکند؛ اگرچه اهل شرک رضایت نداشته باشند. تمام خرابیهاى جهان در دولت او آباد مىشود و عیسىبنمریم۷ از آسمان فرود مىآید و پشت سر مهدی(علیه السلام) نماز خواهد گزارد.( طبرسی، اعلامالوری، ص ۴۶۳؛ صدوق، کمالالدین، ج ۱، ص ۳۳۱) امام صادق۷ میفرمایند: وَ یَقِفُ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقٰامِ فَیَصْرُخُ صَرْخـَﺔً فَیَقُولُ یٰا مَعٰاشِرَ نُقَبٰائِی وَ اَهْلَ خٰاصَّتِی وَ مَنْ ذَخَرَهُمُ اللّٰهُ لِنُصْرَتِی قَبْلَ ظُهُورِی عَلىٰ وَجْهِ الْاَرْضِ ائْتُونِی طٰائِعِینَ فَتَرِدُ صَیْحَتُهُ عَلَیْهِمْ وَ هُمْ عَلىٰ مَحٰارِیبِهِمْ وَ عَلىٰ فُرُشِهِمْ فِی شَرْقِ الْاَرْضِ وَ غَرْبِهٰا فَیَسْمَعُونَهُ فِی صَیْحـَﺔٍ وٰاحِدَﺓٍ فِی اُذُنِ کُلِّ رَجُلٍ فَیَجِیئُونَ نَحْوَهٰا وَ لٰا یَمْضِی لَهُمْ اِلّٰا کَلَمْحـَﺔِ بَصَرٍ حَتّىٰ یَکُونَ کُلُّهُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقٰامِ: آنگاه در بین رکن و مقام مىایستد و با صداى رسا مىفرماید: اى نقبا و مردمى که به من نزدیک هستید و اى کسانى که خداوند شما را پیش از ظهور من در روى زمین براى یارى من ذخیره کرده است! براى اطاعت از من به سویم آیید. صداى او به صورت واحد به همهی آنها میرسد و همه آن را خواهند شنید، درحالیکه آنها در شرق و غرب عالم، بعضى در محراب عبادت و گروهى خوابیدهاند. پس در یک چشم بر هم زدن بین رکن و مقام نزد ایشان خواهند بود. (مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷) مطابق سایر روایات آنان با طیّ الارض یا طیّ السّماء خود را به مسجدالحرام میرسانند و خدمت امام۷ حاضر میشوند. این تعابیر مشابه بشارتهایی است که در اناجیل آمده است. [iii]. کتاب مقدّس، عهد جدید، انجیل مرقس، باب ۱۳، فرازهای ۳۳ به بعد. [iv]. کتاب مقدّس، عهد جدید، انجیل لوقا، باب ۱۲، فرازهای ۳۵ به بعد. [v]. جیمز هاکس، قاموس کتاب مقدّس، ص ۲۱۹، مادهی «پسرخواهر». |